اینَ الوجوهُ التی كانت منعمه ؟؟
به حاكم وقت متوكل عباسی، گزارش دادند كه قمیها با امام دهم رفت و آمدهایی دارند، اسلحه و نامههایی در خانه امام جمع شده و نبایست كودتایی بكنند، متوكل عباسی مخفیانه یك گروهی را وادار كرد در خانه امام ریختند هرچه گشتند چیزی گیرشان نیامد نه اسلحه نه نامه بعد دیدند امام نشستهاند قرآن میخوانند با همان حال او را بردند به مجلس متوكل، متوكل ظرف شراب دستش بود، شراب را به امام تعارف كرد امام فرمود: من شراب در عمرم نخوردهام، گفت پس شعر بخوان یا شعر یا شراب، آدمهای عیاش كارشان با شعر و شراب است، گفت من اهل شعر نیستم، گفت خواهش میكنم یا شعر یا شراب، امام گفتند حالا كه چارهای نیست من دو سه شعر میخوانم دو سه شعر امام هادی خواندند جلسه منقلب شد، یك انقلاب فرهنگی راه انداخت، یك كودتای فكری كرد :
(بَاتُوا عَلَى قُلَلِ الْأَجْبَالِ تَحْرُسُهُمْ غُلْبُ الرِّجَالِ فَلَمْ تَنْفَعْهُمُ الْقُلَلُ)
ای متوكل مست عیاش آنقدر گردن كلفتتر از تو بودهاند كه روی قلهها كاخ ساختند و افرادی از جان آنها حفاظت كردند و آنها توی كاخهای روی قلهها عیاشی كردهاند ولی نه كوه آنها را نجات داد و نه قله و نه آن مسئولین حفاظت.
(وَ اسْتَنْزَلُوا بَعْدَ عِزٍّ مِنْ مَعَاقِلِهِمْ وَ اسْكِنُوا حُفَراً یَا بِئْسَمَا نَزَلُوا)
از آن جایگاههایی كه فكر میكردند حفاظت شده است خدا اینها را به زیر كشید، توی سوراخ گور برد، چه سوراخ و چه جایگاه بدی است و چه منزلگاه بدی است.
(نَادَاهُمْ صَارِخٌ مِنْ بَعْدِ دَفْنِهِمْ أَیْنَ الْأَسَاوِرُ وَ التِّیجَانُ وَ الْحُلَل)
ندا زدندای پادشاهان عیاش، كو طلاها و تاجها دیدید این عیاشیها عاقبت سرو كارتان به قبر افتاد
(این الوجوه التی كانت منعمه من دونها تقرب الاستاز و الكلل)
كجاست صورتهای بشاش و خوش گذران كه ببینید كه در دنیا پردهها و سراپردهها در برابرش نصب كرده بودند و عیاشی میكردند.
(فاصبح القبر عنهم حین سألهم تلك الوجوه علیه الدود تقتلوا)
الان همان صورتهای خوش گذران در قبر كرمها رویش ور میروند و كرمها سر خوردن گوشتش با هم دعوا میكنند.
(قد تاب ما اكلوا دهراً و قد شربوا و اصبحوا الیوم بعد اكل قد اكلوا)
چقدر شراب خوردند و عیاشی كردند مثل تو و الان همان چیزهایی كه خوردند كرمها در قبرها از آنها میخورند.
این چنین امام هادی (علیه السلام)حال این خلیفه عیاش مست طاغوت را بهم زد.
سلام و صلوات خدا بر امام هادی (علیه السلام) و بر همه انبیا كه به امام صادق میگفتند، این امامان شیعه مثل استخوان توی گلوی ما هستند نه میتوانیم قورتشان دهیم و نه میتوانیم بیرون آوریم. اصلش شیعه معنایش این است كه مزاحم طاغوت شود.
درسهایی از قرآن/ حجه الاسلام قرائتی
آخرین نظرات