ثقلین

یکی از شبهاتی که وهابیت برای زیر سوال بردن ماجرای غدیر خم و به تبع آن ولایت امیر مومنان (ع) و سفارشی که پبامبر اسلام (ص) درباره ایشان فرمودند، مطرح می کنند آن است که حدیث غدیر (من کنت مولاه فهذا علی مولاه) حدیث صحیح و متواتر نیست و تنها شیعه آن را به عنوان یک حدیث معتبر قلمداد می کند؛ چه پاسخی به این ادعا می توان ارائه کرد؟

پیش از پاسخ به این سوال لازم است با مفهوم حدیث متواتر و صحیح آشنا شویم. متواتر حدیثی است که از طرق گوناگون و راویان مختلف و زنجیره سندهای متفاوت با یک معنا و عبارت نقل شده باشد به گونه ای که احتمال ندهیم این همه راوی و سلسله سند جعلی بوده یا اینکه عده ای با یکدیگر جمع شده اند تا به دروغ مساله ای را گزارش دهند، مانند برخی از وقایع تاریخی همچون تولد پیامبر(ص)، ازدواج ایشان، وجود شخصیت آن حضرت (ص) و … این ها گزارش های متواتر تاریخی هستند لذا بالاترین و معتبرترین روایت، روایت متواتر است.

جالب اینجا است که یکی از شبکه های ماهواره ای وهابی برای اینکه این حدیث غدیر را زیر سوال ببرد می گفت حدیث غدیر معتبر نیست به دلیل آن که “خبر واحدِ متواتر” است!

این سخن نشان می دهد این کارشناس وهابی نه می داند خبر واحد چیست و نه متواتر. خبری که متواتر باشد، دیگر واحد نیست مانند اینکه بگوییم فلان شخص کچلِ مودار است!

به نظر می رسد لازم باشد تعریفی هم از خبر واحد و صحیح داشته باشید؛ لطفا در این خصوص توضیح بفرمایید.

خبر واحد، خبر ضعیفی است که تنها یک نفر راوی آن بوده باشد. اما خبر صحیح، حدیثی است که راویان آن از گوینده تا نویسنده همگی عاقل، بالغ، مسلمان، عادل، راستگو و … باشند و جای هیچ شک و شبهه ای در آن روایت نباشد به چنین روایتی صحیح می گویند، حال روایتی که هم صحیح باشد هم متواتر، از بهترین نوع روایات است.

صحاح سته اهل سنت مدعی هستند تنها احادیث صحیح را جمع آوری کرده اند به همین دلیل از دیدگاه اهل تسنن آن چه در این صحاح سته آمده باشد، صحیح و معتبر است. حال وهابی ها می گویند که حدیث غدیر صحیح نیست، متواتر هم نیست، بلکه خبر واحد متواتر است!

در پاسخ به آنها می گوییم صحیح و متواتر بودن حدیث غدیر چیزی نیست که شیعه از خود درآورده باشد بلکه در منابع متعدد اهل تسنن این موضوع قابل اثبات بوده و تنها وهابیت است که خورشید را در میان روز نمی بیند.

چه دلیلی بر این سخن اقامه می کنید؟

اولین دلیلی که در متواتر بودن حدیث غدیر وجود دارد، این است که در زمان صدور روایت غدیر بسیاری از مردم برای حج همراه پیامبر (ص) از مدینه خارج شده بودند و رسول اکرم (ص) وظیفه داشتند که به دستور خداوند ابلاغ رسالت کنند و در روایت آمده است در بین مردم اعلام کردند هر یک از انصار، مهاجرین و کلا قبیله های مختلف عربی که می توانند همراه ایشان حج به جای آوردند، رهسپار مکه شوند. (منابع مختلف اهل سنت این موضوع را بیان کرده اند، از جمله طبقات ابن سعد، جلد 3، صفحه 225، فرید وجدی در دائره المعارف خود، جلد 3، صفحه 542، سیره حلبیه جلد 3 ، صفحه 283 و …)

این منابع آمارهای مختلفی را از وجود افرادی که شاهد ماجرا بودند و سبب تواتر غدیر می شوند، ذکر می کنند. برخی شاهدانِ غدیر را 90 هزار تن، برخی 114 هزار تن، بعضی 120 هزار تن و حتی 124 هزار و بیش از این گفته اند.

اما در خصوص کسانی که حدیث غدیر را مستقیم شنیدند، باید گفت صحابه بسیاری عبارت “من کنت مولاه فهذا علی مولاه” را در ماجرای غدیر شنیدند. سبط ابن جوزی که یکی از علمای حنفی مذهب است (متوفی سال 654 هجری) می گوید که: اتفق العلماء السیر أنَّ القصّه الغدیر….  دانشمندان سیره نویس اتفاق نظر دارند که ماجرای غدیر در ذی الحجه اتفاق افتاد و صحابه بسیاری که در مکه و مدینه زندگی می کردند و 120 هزار نفر بودند غدیر را دیدند “و سمعوا منهم” و همچنین شنیدند عبارت من کنت مولاه (تذکره الخواص، به نقل از الغدیر، جلد 1، ص 296)

احمد ابن حنبل در مسند خود و ترمذی در سنن خود و دیگران نیز این مطلب را نقل کرده اند.

دلیل سومی که  اثبات می کند این روایت متواتر بوده، طرق بسیاری است که این حدیث از این طرق متفاوت نقل شده است به گونه ای که صدور آن راویان مختلف و متفاوت باعث می شود کسی در صحت آن شک نکند. مثلا احمد ابن حنبل روایت غدیر را از چهل طریق در مسند خود نقل کرده است، ابن جریر طبری از هفتاد و دو طریق، ابن عقده از 105 طریق، حافظ ابوعلاء عطار همدانی از 250 طریق، ابوسعید سجستانی از 120 طریق، ابوبکر جعابی از 125 طریق، و حتی برخی از شعرایی مشهور اهل سنت مانند امیر محمد یمنی در قرن 12 هجری، از 150 طریق این روایت را نقل کرده اند.

بنابراین روایت غدیر آن قدر طرق مختلف در سند آن وجود دارد که در تواتر آن شکی ایجاد نمی کند.

از سوی دیگر علمای فراوان اهل سنت به صحیح بودن روایت غدیر اعتراف کرده اند. مانند ابوعیسی ترمذی در صحیح ترمذی جلد 2 صفحه 298، که می گوید: هذا حدیث حسن صحیح. قرطبی در الستیعاب جلد 2 صفحه 273 ، حاکم نیشابوری در المستدرک علی الصحیحین، جلد 3، صفحه 109، ذهبی در تلخیص المستدرک در همان جلد 3 صفحه 109، ابن کثیر در تاریخ خود جلد 5 صفحه 209 می گوید و … .

همچنین ابن حجر عسقلانی می نویسد: اما حدیث من کنت مولاه فعلی مولاه کثیر الطرق جدا و کثیر من اسانیدها صحاح؛ حدیث من کنت مولاه… از طرق مختلف نقل شده و بسیاری از سندهای آن صحیح است ( فتح الباری جلد 7، صفحه 61)

پس این روایت ضعیف نیست و نه تنها علمای شیعه بلکه علمای بسیاری از اهل تسنن نیز آن را صحیح و متواتر دانسته اند.

دلیل پنجم نیز آن است که علمای اهل سنت متواتر بودن غدیر تصریح کرده اند. مانند ابوحامد غزالی در سر العالمین می گوید که: اجمع الجماهیر علی متن الحدیث، ( ابوحامد در تواتر این روایت ادعای اجماع می کند).

ابن جوزی در تذکره الخواص الامه صفحه 62، ذهبی در میزان العتدال جلد 1 صفحه 500 و همچنین در سیر العلام النبلاء جلد 19، صفحه 328.

به مصادیق و نمونه های دیگری هم می توان در این زمینه اشاره کرد؟

بله؛ مثلا ابن کثیر دمشقی در کتاب البدایه و النهایه جلد 5، ص 233  وقتی حوادث سال دهم هجری را بیان می کند روایت من کنت مولاه را ذکر کرده و می نویسد: قال شیخنا الحافظ ابوعبدالله الذهبی: الحدیث متواتر اتیقن أن رسول الله قاله؛ یعنی این حدیث متواتر است و یقین دارم که پیامبر اکرم (ص) آن را فرموده اند.

 همچنین افراد بسیاری مانند ابن جزری، جلال الدین سیوطی، علاء الدین سمنانی، زرقانی مالکی، و … بر متواتر بودن این روایت تصریح کرده اند.

 لذا حدیث مبارک غدیر که از دهان مبارک پیامبر اکرم (ص) صادر شد، مبنی بر اینکه «من کنت مولاه فعلی مولاه» هم صحیح است و هم متواتر و این صحت و تواتر را هم علمای شیعه قائل هستند و هم علمای معتبر و برجسته اهل تسنن و این تنها وهابی ها هستند که چون خفاش از روشنایی خورشید می گریزند.

منبع: http://www.alvadossadegh.com

1-خوب درس بخوانید
درس خواندن را دستِ کم نگیرید. این حرفهایی که شما زدید، این عبارات خوب، این مطالب خوب، معنایش این نیست که شما خوب درس خوانده‌اید؛ معنایش این است که شما خوش‌فکرید، خوش‌بیانید؛ امّا آیا درس هم خوب خوانده‌اید؟ از این حرفها نمیشود فهمید که شما خوب درس خوانده‌اید. باید خوب درس بخوانید.اگر میخواهید افکارتان، پیشنهادهایتان، خصوصیّات برجسته‌ای که روحیّه‌ی شما بحمدالله از آن برخوردار است، در جامعه تأثیر بگذارد، باید باسواد باشید، باید درس بخوانید، باید ملّا باشید. درس را جدّی بگیرید؛ نگویید حالا دنیا دارد براساس پیشرفتهای فنّی و فنّاوری و مانند اینها اداره میشود، ما نشسته‌ایم داریم مثلاً فرض کنید حاشیه‌ی ملّاعبدالله میخوانیم یا فرض کنید منطق مظفّر میخوانیم! نه، این منطق مظفّر را باید بخوانید؛ این کتاب نحو را یا کتاب صرف را به‌عنوان مقدّمه باید بخوانید؛ این کتاب فقه را و کتاب اصول را باید بخوانید تا بتوانید به‌عنوان یک روحانی -که حالا عرض خواهم کرد روحانی یعنی چه- اثرگذار باشید. باید درس خواند. ما در بین روحانیّون کسانی را داشتیم که ازلحاظ مبارزه چیزی کم نداشتند، امّا ازلحاظ علمی، نصاب لازم را نداشتند؛ اینها نتوانستند تأثیر قابل توجّهی در پیشرفت این مبارزه یا در ایجاد این حرکت عظیم بگذارند. آن کسی توانست که -مثل امام- در حدّ نصاب کامل بود. درس بخوانید! این توصیه‌ی اوّل من است؛ درس را جدّی بگیرید.
2-حوزه ایده آلِ خود را بیافرینید
نکته دوّم این است که شما انتقادهایی به حوزه دارید -حالا یا حوزه‌ی تهران یا کلّاً حوزه‌ی علمیّه- خیلی خب! این حوزه‌ای که شما میخواهید و به قول شما الان وجود ندارد،این را شما به وجود بیاورید.البتّه ما وظیفه داریم کمک کنیم به شما؛ آقایان مدیران حوزه وظیفه دارند تسهیل کنند کارها را؛ امّا آنچه باید در آینده به ‌وجود بیاید، سنگینیِ بارِ مسئولیّتِ آن را بر دوش خودتان احساس کنید. شما هستید که باید این کارها را انجام بدهید.
3-حوزه‌های علمیه باید انقلابی بماند
انقلاب ادامه‌ دارد. اینکه بعضی‌ها این‌جور القا کنند، این‌جور بنویسند و بگویند که «خب انقلاب یک حادثه‌ای بود، تمام شد؛ برگردیم به زندگی عادی»، این خیانت به انقلاب است؛ انقلاب تمام نمیشود. من آن روز در این جمعِ این آقایانِ مسئولین گفتم؛ انقلاب، هنجارهای گذشته را به هم میریزد، هنجارهای جدیدی را در جامعه به وجود می‌آورد. حفظ این هنجارهای جدید، تداوم انقلاب است؛ و اینها سخت است، اینها کارهای مشکلی است. همان دستها و همان قدرتهایی که با اصل انقلاب با همه‌ی وجود مخالف بودند و کارشکنی میکردند، با همین تداوم هنجارهای انقلابی [هم] مخالفت خواهند کرد، دشمنی خواهند کرد؛ کمااینکه می‌بینید دارند میکنند. بنابراین اگر انقلاب مبارزه لازم داشت تا به پیروزی برسد، امروز هم مبارزه لازم است تا بتوانیم این هنجارهای انقلاب را تثبیت کنیم؛ باید به نتیجه برسانیم تا جامعه بشود جامعه‌ی اسلامی.
4 . ضرورت استفاده از ویژگی‌های جهان امروزی
الف)ضرورت استفاده طلاب از جریان اسلامی موجود در کشور
ب . لزوم استفاده از خلأ فکری موجود در جهان
ج . آماده بودن وسائل رساندن پیام بویژه با توجه به وجود فضای مجازی
د . ضرورت استفاده از کثرت سوال‌های موجود و همچنین وجود ذهن‌های خلاقی که مرتبا سوال می‌آفرینند و منتظر جواب منطقی هستند.
5. ضرورت تمسک به تقوا در کنار تداوم تلاش‌ها و کوشش‌ها
آخرین توصیه‌ی من هم مسئله‌ی تقوا و ورع و عبادت است. عزیزان من! بدانید این راه احتیاج دارد به تقوا. بدانید بهترین تبلیغ، تبلیغی است که شخصیّت عملی شما نسبت به آن اهداف و آرمانهای شما انجام خواهد داد و اثری که خواهد گذاشت: مَن نَصَبَ نَفسَهُ لِلنّاسِ اِماماً فَلیَبدَأ بِتَعلِیمِ نَفسِهِ قَبلَ تَعلیمِ غَیرِه؛‌ اوّل روی خودمان باید کار کنیم. اینکه در گذشته برخی از رؤسای مدارس، سحر میرفتند، نگاه میکردند ببینند کدام‌یک از طلبه‌ها دارد نماز شب میخواند و کدام نمیخواند یعنی مراقبت میکردند که طلبه حتّی‌المقدور از نماز شب محروم نماند، خیلی حرف پُرمعنایی است. البتّه آن روز این کار آسان‌تر بود؛ امروز با تلویزیون و سریالهای تلویزیونی و از اینها حرفها، کار مشکل است؛ امّا این کار مشکل را باید شما انجام بدهید. امروز شما جوانها، راه خدا، راه توسّل، راه دعا، راه بهره‌مندی از ادعیه‌ی زاکیه‌ی حضرت بقیّة‌الله (ارواحنافداه) را برای خودتان باز کنید؛ راه استفاده‌ی از این دعاهای مأثوری که از ائمّه رسیده برای خودتان باز کنید، از اینها استفاده کنید. بعضی از دعاها واقعاً با سندهای صحیح در روایات هست که انسان وقتی نگاه میکند لذّت میبرد. خود همین دعاهای صحیفه‌ی سجّادیّه، همه از همین قبیل است؛ این باب را برای خودتان باز نگه دارید؛ پرهیز از گناه، اساسی‌ترین کارها است. اوّلین توصیه‌ی این کسانی که در راه‌های سلوکی حرکت میکردند و ما ارادت به اینها داشتیم و علاقه‌مند [اینها بودیم]، به جوانها و ما -که آن‌وقت جوان بودیم- همین بود که میگفتند سعی کنید از گناه اجتناب کنید. «فَرِّق بَینی وَ بَینَ ذَنبِیَ المانِعِ لی مِن لُزومِ طَاعَتِک‌»(18) که در دعای شریف ابوحمزه [هست]، یعنی اگرچنانچه انسان مبتلای به گناه شد، این گناه موجب میشود که انسان لزوم طاعت را هم از دست بدهد؛ یعنی ملازم با طاعت الهی هم نباشد؛ توفیقات از انسان گرفته میشود؛ این را در نظر داشته باشید. نماز اوّل وقت، نماز با توجّه و با حضور قلب، تلاوت قرآن، اُنس با دعا و زیارت، اینها آن چیزهایی است که برای شما برادران عزیز، خواهران عزیز، جوانهای عزیز من لازم است؛ اینها را بایستی در نظر بگیرید. آن‌وقت ان‌شاءالله به برکت درس خوبی که خواهید خواند و به برکت تقوا و پرهیزکاری‌ای که ان‌شاءالله رعایت خواهید کرد و به برکت این ذهنهای جوّال و فعّالی که شما دارید و امروز ما نمونه‌هایی از آن را مشاهده کردیم، جامعه‌ی علمی‌ - مذهبی ما که اسمش روحانیّت است، فردای بمراتب بهتری از امروز ان‌شاءالله خواهد داشت.

منبع: http://farsi.khamenei.ir

نمودار کامل حلقه اولی از کتاب «دروس فی علم الاصول» یا همون «حلقات» نوشته شهید صدر ره

کاری بسیار عالی از گروه طلبگی تا اجتهاد

 شرط جواز استفاده: صلوات بر خاتم پیامبران و آل طاهرینش

اللهم صل علی محمد و آل محمد

جهت دانلود کلیک نمایید.

1533873009_.pdf

متوکل خلیفه ستمگر عباسی، بزم شرابی مهیا کرده و به قصد توهین به مقام بلند امام هادی علیه السلام ، ایشان را بدانجا فرا خوانده است. گستاخی و تاریک دلی، او را وا می دارد که به امام هادی علیه السلام ، عصاره همه پاکی های عالم، جام شرابی تعارف کند. امام آن را رد می کند و او از امام می خواهد که شعری بخواند. امام پاسخ رد می دهد و او اصرار می کند.

پس امام علیه السلام می خواند:

«حاکمان مقتدر بر قله کوه ها روزها را گذراندند و مردان نیرومند از آنان پاسداری کردند. اما آنان از خطر مرگ نرهیدند. پس از آن همه عزّت، آنان را در گورها جا دادند که چه آرامگاه ناپسندی است و درپی آن، منادی فریادشان زد که کجاست آن زیورآلات و تاج ها و لباس های فاخر؟ چه شد آن چهره های به نازپرورده؟ اکنون کرم ها بر سر خوردن آن چهره هایند. خانه هاشان ویران شد، اموالشان بر جا ماند و خود به سوی گورهای تاریک شتافتند».

با خواندن این اشعار و باتأثیر کلام امام، مستی متوکل به گریه بدل می شود. بزم او برهم می خورد و دستور می دهد امام را با احترام به منزل باز گردانند.