کاظم یعنی چه؟
در فارسی ما می گوییم: كظم غیظ! كظم غضب نمی گوییم. می گوییم: كظم غیظ! هم غضب داریم، هم غیظ داریم. می گویند: فلانی غیظ كرده است، یا فلانی غضب كرده است. غیظ وقتی است كه انسان سر می رود. یعنی بالاترین درجه ی غضب را غیظ می گویند. غضب لازم نیست سر برود. از این كار راضی نیست. ولذا «غَضِبَ اللَّه» (نسا/93)داریم. «غاظ الله» نداریم. خدا از كاری راضی نیست. اما اینطور نیست كه چیزی. . . چون خدا از این كار راضی نیست. «وَ لا یَرْضی لِعِبادِهِ الْكُفْر» (زمر/7)اما مثلاً می گوییم: خداوند وجودی است كه سر می رود. یعنی محدود است. چیزی بر او غالب می شود. ممكن است غیظ بر ما غالب شود. ولی خدا چیزی بر او غالب نمی شود. امام كاظم را كه می گویند: كاظم، دو تا دلیل داشته است. یكی خون دل می خورد. امام خمینی و همچنین مقام معظم رهبری و همچنین خیلی از مراجع، مصلحین، مؤمنین، در خانواده ها گاهی آدم یك چیزی می بیند حرص می خورد. این خون دل خوردن و حرف نزدن. خون دل می خورد و حرف نمی زند. ما آدم داریم كه مسلمان است ولی ضرر او از كفار به مسلمان ها بیشتر است. كاری هم نمی شود كرد. مسلمان است.
1- كظم غیظ امام كاظم (علیه السلام) در برابر نااهلان
ما دوازده امام داریم. تمام این دوازده تا را هم نامشان را پیغمبر فرموده است. یعنی فرموده: بعد از من علی بن ابی طالب، بعد امام حسن، امام حسین، تا امام زمان (ع) . ولی یك عده هفت امامی شدند. یعنی امام كاظم را قبول داشتند، امام رضا را قبول نداشتند. حالا چرا قبول نداشتند؟ یك مقداری پول از وجوهات، خمس و زكات پهلوی نماینده ی امام كاظم جمع شد، خوب امام كاظم كه شهید شد، باید پولها را به امام رضا بدهد. گفت: اصلاً دیگر امامی نیست، خلاص! مثل یك كسی كه مرحوم شده باید پول هایش را به پسرش داد. می گویند: اصلاً ایشان پسر ندارد. می گویند: پسر ندارد كه پول ها را بتوانند تصاحب كنند. یك عده هفت امامی شدند، یعنی امام كاظم را قبول داشتند، امام رضا را قبول نداشتند. امام كاظم (ع) اینها را كه می دید می شناخت. می دید همین امام كاظم را قبول دارد، یعنی خود آقا را قبول دارد، اما امام رضا را قبول ندارد. آنوقت امام به این نگاه می كرد و دائم غصه می خورد. در روایت داریم اینكه به كاظم، می گویند: كاظم «كظم غیظ» می كند. یعنی می دید افرادی را كه بد عاقبت هستند، و این بد عاقبت ها را هم می شناخت، اما به زبان نمی آورد. این معنای كاظم است. حرف هایم را جمع كنم. پس چرا به امام كاظم، می گویند: كاظم؟ به دو دلیل. یا از دست افرادی غیظ می كرد كه اینها بد عاقبت هستند، ولی نمی خواست بگوید: تو بد عاقبت هستی. می شناخت، انحراف اینها را می دانست ولی به زبان نمی آورد. خون دل می خورد. یا از جنایات حكومت های بنی عباس! خوب این معنای كاظم.
2- عبادت، سخاوت و كرامت امام كاظم (علیه السلام)
درباره ی امام كاظم (ع) چند تا تعبیر آمده است. «اَعبَد» ، «اَفقَه» ، «اسخی» ، «اكرم» ، «احسن» . «اَعبَد» یعنی بیشترین عبادت را داشت. «افقَه» چون خیلی ها عبادت می كنند اما شناخت ندارند. آدم هایی هستند كه مستحبات انجام می دهند، اعمال ام داوودانجام می دهند. نمی دانم روزه های مستحبی، ولی شب كه می شود با یك غیبت همه چیز را آتش می زند. عبادتی ارزش دارد كه اگر هم گریه می كند، «الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا» (مائده/83)اشك بر اساس معرفت «اَفقه» .
كسی منزل ما آمد، گفت: آقای قرائتی! چه سالی امسال برای ما گذشت؟ به، به به! در عمرم سالی به این خوبی نداشتم. گفتم: چه بوده است؟ گفت: ماه رمضان مكه رفتم. بعد از افطار تا صبح در مسجدالحرام نماز جماعت می خواندیم. پیشنماز چه گریه هایی می كرد و ما مردم چه گریه هایی می كردیم؟ گفتم: نمازهایت باطل است. نماز واجب را ما با سنی ها در مسجدالحرام می خوانیم. اما نماز مستحبی، نماز تراویح، جماعتش از نظر فقه شیعه حرام است. اهل سنت می خوانند، ولی شیعه حق ندارد بخواند. این شیعه بود از ایران آنجا رفته بود و با آنها نماز تراویح خوانده بود. یعنی كلی نماز خوانده بود. كلی هم گریه كرده بود. كل كارهایش هم باطل بود. مثل كسی كه زحمت می كشد ساختمان می سازد بعد شهرداری می آید می گوید: این نقشه استاندارد نیست. می زند و خراب می كند. گفتم: خوب دیگر چه؟ گفت: اول غروب هم افطار می كردیم. ما مغرب افطار می كنیم، اهل سنت غروب! خوب هركسی روی فقه خودش! گفتم: شما باید یك چند دقیقه بعد از غروب افطار كنی. معلوم می شود سی روزه، هم روزه اش را خورده است. هم. . . یعنی گاهی وقت ها انسان می بیند آنجا چیزی ندارد.
در مدینه كسی اجازه ندارد دوربین در مسجد ببرد. یك كسی دوربین را یكجایی پنهان كرد، از این دوربین های موبایل، بالاخره فكر كرد كسی نمی بیند. مسجدالحرام قدم به قدمش دوربین مدار بسته است. خلاصه یكجایی دوربین از زیر جوراب پایش درآورد و چنین كرد، تا رفت بگیرد او را گرفتند و دوربینش را گرفتند. دو سه روز الاّف شد. و حال همه ی خودش و كاروان را گرفت. خوب می گویند: دوربین نبر، نبر دیگر. قانون آنجا را مراعات كن. بالاخره بعد از اینكه هم خلق خودش تنگ شد و هم كاروان و مدیر كاروان و روحانی كاروان و همه به هم ریخت، گفت: حالا ببینیم چه عكسی گرفتی بعد از این همه. . . بعد دید كه چنین كرده عكس نوك انگشت خودش را گرفته است. یعنی دوربین را گذاشته بزند، یعنی یك وقت می بینی روز قیامت همینطور می شود. ما شصت سال، هفتاد سال كار كردیم، می گوییم: حالا اعمال دنیای ما كجاست؟ می گویند: شما عكس خودت را برداشتی. این هم نوك انگشت تو است. یعنی انسان خیلی وقت ها یك زخمتی می كشد ولی چیزی در آن نیست. یك دعا می كنم. خدایا به آبروی امام كاظم (ع) روز قیامت ما را دست خالی قرار نده. یعنی جان بكنیم.
ولذا در قرآن چند تا «یَحْسَبُون» داریم. یكجا می گوید: «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُون» (كهف/104) «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُون» (اعراف/30)آیه ی دیگر «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُون» یك آیه ی دیگر «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلی شَیْ ء» (مجادله/18)سه تا آیه داریم. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُون» یعنی خیال می كند فكرش درست است. كج می فهمد. خیال می كند درست می فهمد. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُون» یعنی كارش غلط است، فكر می كند كارش درست است. مثل اینهایی كه نذر می كنند جلوی هیئت شتر بكشد. نذر تو غلط است! شما نذر كن كه وسط هیئت، هیئت را به هم بزنی. خیابان را خونی كند. پای مردم خونی شود. خیابان ها خونی شود. كه چه؟ به خصوص اگر بارندگی شود و با این خون ها آدم در حسینیه ها، مسجدها برود. شما غلط است نذر كنی گوسفند جلوی هیئت بكشی. گوسفند كشتن تو خوب است، اما گوسفند جلوی هیئت در خیابان در شرایطی ممكن است حرام باشد. من می خواهم تنبك بزنم. من می خواهم طبل بزنم. چه ساعتی می خواهی طبل بزنی؟ این وقت شب! می خواهم قرآن بخوانم. باسمه تعالی بی خود است. الآن ماه رمضان پیش می آید. شما اجازه دارید قبل از اذان قرآن بخوانید. هیچ كسی به هیچ عنوانی قبل از اذان حق ندارد داد بزند. آقا حالا بلندگو را روشن كن یك ربع قرآن بخواند تا مردم بیدار شوند. آخر به چه دلیل مردم را از خواب بیدار می كنید؟
مناجات است باسمه تعالی غلط است. مناجات یعنی در اتاق برو و دو لیتر گریه كن. چرا مردم را از خواب بیدار می كنی؟ به اسم مناجات نمی شود مردم را بیدار كرد. به اسم سحرخوانی نمی شود مردم را بیدار كرد. به اسم عزاداری، به اسم عروسی، به اسم عزا، به اسم عروسی، به هیچ عنوانی مردم خواب را نباید بیدار كرد. خیلی ها «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُون» .
آخرین نظرات