ثقلین

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ وجود برجستگی کوچکی در بالای گنبد پیامبر(ص)، باعث شد شایعاتی ساخته شود که هدف آنها تخریب اسلام بود. یکی از این شایعات این بود که یک وهابی به قصد تخریب بارگاه پیامبر(ص) به بالای گنبد رفته ولی به اذن خدا صاعقه ای بر او فرود می آید و و جسد او از گنبد جدا نمی شود. طبق بررسی های کارشناسان اسلام این شایعه هرچند ظاهری مثبت برای اسلام دارد اما در واقع نشان از نیت های شر می دهد و هدف آن تخریب اسلام و شیعه است.

اما واقعیت دلیل وجود این برجستگی چیز دیگری است: همانطور که می دانیم پیغمبر(ص) در خانه خویش به خاک سپرده شد. در دوره ای خشکسالی و قحطی شدیدی مدینه را فرا گرفت، همچنین بیماری هایی چون وبا و طاعون گریبان مردم را گرفته بود. از این رو مردم به پیامبر(ص) متوسل شدند و برای توسل به ایشان به دستور عایشه دریچه ای بر روی بقعه ای که روی قبر پیامبر بود باز کردند و دعا کردند تا برکات آسمانی نازل شود و بلایا از آنها دور شود. از آن زمان در بازسازی گنبد ها نیز این دریچه رو به آسمان همچنان وجو د دارد.

«دارمی» که از علمای اهل سنت و مورد قبول وهابیت است، با سند معتبر در کتاب خود چنین می‌نویسد: «مردم مدینه دچار قحطی شدیدی شدند؛ از این مشکل به عایشه شکایت بردند؛ او گفت: بالای قبر رسول خدا(ص) از سقف حجره حضرت، دریچه‌ای به سوی آسمان باز کنید تا بین آن و آسمان مانعی نباشد؛ چنین کردند و به حدی باران بارید که گیاهان رویید و شتران چاق شدند؛ آن قدر که پوست آن‌ها از چاقی ترک خورد و به همین سبب آن سال را سال ترک نامیدند».

سید مجتبی عصیری نیز در کتاب «پیامبر وهابیت» درخصوص این دریچه نوشته است: در حقیقت این برآمدگی پنجره‌ای بوده که بین آسمان و قبر مطهر حضرت(ص) قرار داشته و هر زمان که در مدینه خشکسالی می‌شده آن را باز و به برکت قبر مطهر آن حضرت، باران بر مردم نازل می‌شده است.

بعدها باز کردن این دریچه جزو سنت‌های مردم مدینه شد و تا زمان «سمهودی» در قرن نهم نیز ادامه داشت اما به مرور زمان وهابیت برای باز نشدن این دریچه، با ساختن شایعاتی ذهن های مردم را منحرف کرد.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

چه برکات و فضایل دیگری برای تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها نقل شده است؟

فضیلت دیگر تسبیحات حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، پاک شدن از گناهان است، چنان‌که در روایتی نقل شده است که شخصی به‌خدمت امام صادق علیه السلام رفت و از زیاد بودن گناهان خود پیش آن حضرت درددل کرد. امام صادق علیه السلام به او فرمودند که «برای پاک شدن و دور ماندن از گناهان، تسبیح مادرم را بگویید و در پایان آن ذکر استغفرالله را تکرار کنید، با این روش هم شیطان از شما دور می‌شود و هم خداوند متعال از شما راضی می‌شود».

در اعمال خیر پیشینیان و آیندگان شریک شوید
یکی دیگر از برکت‌های تسبیحات حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها هم‌ردیف کردن گوینده آن با صدقه دهندگان در راه خداست، چنان‌که روایت شده است عده‌ای از مردم فقیر و افرادی که توان مالی برای صدقه دادن و کمک به دیگران را نداشتند، در خدمت امام جعفر صادق علیه السلام اظهار ناراحتی کردند: «ما مانند مردم ثروتمند دارایی و املاکی نداریم که بتوانیم در راه خدا صدقه بدهیم، آیا راهی برای جبران برای ما وجود دارد؟».

امام علیه السلام در جواب آن‌ها هم ذکر تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علی‌ها را تجویز کردند با این توضیح که بعد از آن، ذکر «لا اله الا الله» را ده مرتبه تکرار کنند. به این روش گوینده ذکر در هر عمل خیری که مردم پیشینیان انجام داده‌اند و بعدی‌ها انجام می‌دهند، شریک می‌شود.

منبع:https://hawzah.net

فلسفه این که نمازهای پنجگانه را بعضی دو رکعتی، بعضی سه رکعتی و بعضی چهار رکعتی می خوانیم چیست و همچنین فلسفه شکسته بودن نماز مسافر؟
اختلاف تعداد رکعات نماز و نیز تعیین اوقات و سایر جزئیات عبادات ـ علاوه بر اسرار و رموزی که در آن ها نهفته و ما از آن ها اطلاعی نداریم ـ روحیه تسلیم در برابر خدا و دستورهای پیامبر(ص) را در ما تقویت و استوار می کند.

در متون دینی در مواردی که لازم و ضروری بوده، بعضی از اسرار و فلسفه احکام مستقیماً مورد اشاره قرار گرفته است؛ مثل: فلسفه نماز، روزه، حج، جهاد و…؛ لکن در مورد جزئیات احکام اولاً نیاز و و ضرورتی برای بیان اسرار و فلسفه آن ها وجود نداشت و ثانیاً همه مردم قدرت هضم بسیاری از اسرار را نداشتند و ائمه(ع) تنها در جواب افرادی که چیزی در این زمینه می پرسیدند، مطالبی را که بافکر و درک آن ها مطابق بود، بیان می کردند. بدیهی است دراین گونه موارد نمی شود حکم کرد که فلسفه و اسرار آن احکام منحصر به چیزی است که در آن روایت اشاره شده است؛ زیرا اگر پرسش کنندگان اسرار زیادتری را می خواستند، پیشوایان دینی از جواب دریغ نکرده، مطالب دیگری می گفتند. ما از این نمونه ها زیاد داریم که شخصی از امام چیزی می پرسید و جوابی می گرفت و دوباره که سوءال می کرد، امام مطلب عمیق تری بیان می فرمود. از جمله این که فضیل می گوید: از امام(ع) پرسیدم: چرا کنیه پیامبر(ص) را ابوالقاسم نامیدند؟ حضرت فرمود: بریا این که پسری داشتند به نام قاسم، به همین دلیل آن حضرت را ابوالقاسم گفتند. گفتم: یابن رسول اللّه! اگر سزاوار می دانید زیادتر از این مطلب بیان بفرمایید. گفتند: آیا می دانی که رسول خدا(ص) فرمود: «من وعلی دو پدر این امتیم»؟ گفتم: بله. بعد فرمود: آیا می دانی که رسول خدا(ص) پدر جمیع است و علی(ع) نیز از امت پیامبر(ص) است و آیا می دانی که علی(ع) قاسم(تقسیم کننده) بهشت و جهنم است؟ گفتم: بلی. فرمود: به پیامبر(ص) ابوالقاسم گفته شد؛ چون او پدر کسی است که تقسیم کننده بهشت و جهنم است. پرسیدم: چگونه پیامبر(ص) پدر امت است. فرمود: شفقت و مهربانی پیامبر(ص) بر امتش، مانند شفقت و مهربانی پدر بر فرزندانش است و علی نیز بهترین امت پیامبر(ص) است و پس از او علی برای امت از همه دلسوزتر و مهربان تر است و او پدر امت است. به این جهت، پیامبر(ص) فرمودند:«من و علی پدر این امتیم».1 بی تردید اگر راوی به این جواب بسنده نکرده بود، امام(ع) اسرار زیادتری را بیان می کرد. در مورد تعداد رکعات نمازها از بعضی روایات استفاده می شود که نماز در ابتدا دو رکعتی بوده است؛ چنان که فضیل گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می فرمود:« خداوند نمازها را دو رکعتی قرار داد، سپس رسول الله(ص) از خداوند خواستند که هفت رکعت به آن ها بیفزاید».2 ولی سر این که چرا پیامبر(ص) این هفت رکعت را افزودند، بر ما درست معلوم نیست.

فضل بن شاذان نیز از امام رضا(ع) روایت کرده که آن حضرت فرمود: «نمازی را که خداوند بر امت واجب کرد، دو رکعتی بود، ولی رسول خدا(ص) چون می دانست مردم این دو رکعت را آن گونه که شایسته است انجام نخواهند داد و حق آن را ادا نخواهند کرد به نمازهای ظهر، عصرو عشا دو رکعت و به نماز مغرب یک رکعت افزود تا نقص و کمبودی که در مورد ادای اصل نماز از طرف نمازگزاران پدید می آید جبران شود»3. و به همین دلیل نیز نمازهای چهاررکعتی در سفر دو رکعت خوانده می شود؛ چون اصل نماز همیشه و در همه حال محفوظ است و کم و زیاد نمی شود.

سعید بن مسیّب می گوید: از امام سجاد(ع) پرسیدم: از چه هنگامی نمازها به این صورتی که امروز هست واجب شد؟ حضرت فرمود: «از هنگامی که اسلام قدرت یافت و جهاد بر مسلمین واجب گشت، رسول خدا(ص) هفت رکعت به نمازها افزود.

از این روایت استفاده می شود، افزایش هفت رکعت به نمازها همزمان با اوج و گسترش اسلام، برای بالا بردن روحیه ایمان و عبودیت در مسلمانان، لازم و ضروری بود. از روایت دیگری نیز استفاده می شود که نمازهای یومیه هر کدام مناسب اوقات خاص خود تعیین شده اند. بدین صورت که: صبحگاهان وقتی انسان از خواب بر می خیزد، روی مصالحی از جمله این که انسان هنوز بامسائل دنیا و زندگی درگیر نشده، نماز دو رکعتی خوانده می شود و در وسط روز به جهت اشتغال به امور مادی و زندگی نیاز بیش تری برای راز و نیاز و عبادت وجود دارد تا انسان از یاد خدا غافل نشود و او را فراموش نکند.

مسأله شکسته شدن نمازهای چهار رکعتی مسافر و لزوم افطار روزه از احکام امتنانی خداوند است؛ یعنی چون غالباً مسافرت با دشواری هایی همراه است. خداوند برخی از احکام خویش را در این زمینه تخفیف داده تا تسهیل بر مکلفین باشد. این حکمت هم اکنون نیز پابرجا است؛ یعنی، هر چند مسافرت ها از گذشته آسان تر است، لیکن اکنون نیز از خستگی و رنج تهی نیست.

پی نوشت:
1. علل الشرایع، ج5، باب 106، ح2.

2. وسائل الشیعه، ج3، ص31و34و35و636و638.

3. همان، ج3، ص38.

منبع:https://hawzah.net

پرسش : چرا حضرت فاطمه(سلام الله  علیها) فاطمه نامیده شدند؟

پاسخ : حضرت رسول (صلى الله علیه و آله و سلم) به فاطمه(علیها السلام) فرمود: «اى فاطمه خداوند براى تو اسمى از اسامى خود را مشتق کرد، و او «فاطر» است و تو «فاطمه» هستى».(۱)
همچنین پیامبر بزرگوار اسلام فرمود: «از آن جهت دخترم، «فاطمه» نامیده شد که خداوند دوستداران او را از آتش به دور نگه داشته است».(۲)
امام على(علیه السلام) فرمود: «از آن جهت «فاطمه»، «فاطمه» نامیده شد که خداوند دوستداران او را از آتش جهنم به دور نگه داشته است».(۳)

همچنین على بن ابراهیم، از یقطینى، از محمد بن زیاد؛ مولاى بنى هاشم روایت کرده که گفته: یکى از مشایخ مورد اطمینان و موثق ما به نام نجیبه بن اسحاق فزارى، از عبدالله بن حسن بن حسن روایت کرده که حضرت ابوالحسن(علیه السلام) فرمود: «چرا فاطمه، فاطمه نامیده شده است؟»
عرض کردم: «برای اینکه تفاوتى باشد بین نام او و دیگر اسامى».

حضرت فرمود: «از آن جهت به این اسم نامیده شده، که خداوند تبارک و تعالى پیش از آفرینش موجودات به آنها علم داشت و مى دانست که حضرت رسول (صلى الله علیه و آله و سلم) در بین قبائل مختلف ازدواج خواهد کرد و آنان در وراثت این مقام طمع خواهند کرد، لذا بعد از آنکه فاطمه متولد شد او را بخاطر فرزندانى که از او متولد مى شوند فاطمه نامید و این منصب را در بین آنان قرار داد و با این برنامه آنان را از آن چه که در آن طمع کرده بودند محروم ساخت و بدین جهت فاطمه را فاطمه نامید که طمع آنان را از وراثت در این امر قطع کند».(۴)

و نیز حضرت صادق(علیه السلام) در ذیل آیه شریفه: «انا انزلناه فى لیله القدر» فرمودند: « مقصود از «لیله» فاطمه و مقصود از «قدر» خداوند است و هر کس «فاطمه» را بدان گونه که سزاوار و شایان معرفت است، بشناسد «لیله القدر» را درک کرده است و از آن جهت «فاطمه» فاطمه نامیده شده که مردم از شناخت او بریده و دور نگه داشته شده اند و فاطمه از بدی بریده و از پلیدی به دور بود».(۵). (۶)

پی نوشت:
(۱). بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۵.
(۲). بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۵.
(۳). همان، ص۱۶.
(۴). همان، ص۱۳.
(۵). همان، ص۶۵.
(۶). گردآوری از: فاطمه زهرا (سلام اله علیها) شادمانی دل پیامبر(صلی الله علیه و آله)، احمد رحمانی همدانی، ترجمه: سیّد حسن افتخار زاده، دفتر تحقیقات و انتشارات بدر، قم، ۱۳۷۶هـ ش، چاپ سوّم، ص۲۱۴-۲۱۶.

منبع: http://hadana.ir

تقلب در امتحانات با توجه به این که طرف مقابل راضی باشد، چه حکمی دارد؟

پاسخ اجمالی
ظاهراً در حرمت تقلب میان فقها اختلافی نیست، آن چنان که کتاب «رساله ی دانشجویی» در پاسخ به این سؤال که حکم تقلب در امتحان چیست؟ از قول همه ی مراجع عدم جواز را به عنوان پاسخ نقل می کند.[1]

همچنین در این کتاب در پاسخ به این سؤال که اگر طرف مقابل راضی به تقلب از روی نوشته اش باشد حکمش چیست، این گونه آمده است: «همه ی مراجع: رضایت شخص مقابل هیچ تأثیری در حکم ندارد»؛[2]یعنی حکم تقلب که همان حرمت است با رضایت طرف مقابل جایز نمی گردد.

در همین رابطه سؤال دیگری از دفتر برخی مراجع صورت گرفته است که به همراه پاسخ تقدیم می شود:

«سؤال: اگر دانش آموز یا دانشجویی در امتحانات با تقلب نمره ی قبولی کسب کند و به مرحله ی بالاتر برود و از مزایای آن استفاده کند، حکم استفاده از این مزایا چیست؟

حضرت آیت الله خامنه ای: تقلب حرام است، ولی اگر تخصص و مهارت لازم را برای کاری که برای آن استخدام شده دارد و مقررات استخدام رعایت شده، استخدام و دریافت حقوق اشکال ندارد.

حضرت آیت الله فاضل لنکرانی: مشکل است، شرعاً نمی تواند از این مزایا استفاده کند.

حضرت آیت الله بهجت: باید جبران کند آن درس را.

حضرت آیت الله تبریزی: تقلب دروغ عملی است و جایز نیست و اگر کسی این کار را کرد و متصدی کاری شد که خبرویت نمی خواهد و مانند دیگران کار کرد، مانعی ندارد و در صورتی که آن کار خبرویت می خواهد و شخص مذکور خبرویت آن را ندارد، تصدی آن جایز نیست.

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: تقلب در هر امری جایز نیست.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی: در صورتی که در یکی دو ماده ی درسی تقلب کرده باشد، هرچند کار خلاف کرده، ولی مدرک گرفته شده و ادامه ی تحصیل و استخدام با آن مدرک اشکال ندارد.

حضرت آیت الله سیستانی: استفاده ی او اشکال ندارد، گرچه عمل او (تقلب) جایز نیست».[3]

لازم به توضیح است که این مسئله (انجام تقلب) مبتنی بر چند کار خلاف است:

1. تقلب مخالفت با قانون امتحانات است و مخالفت با قانون جایز نیست.

2. مبتنی بر دروغ است، چون دانش آموز یا دانشجو و… هنگام تحویل برگه آن را به نام خود تحویل می دهد و ظاهراً باید معلومات خودش باشد، در حالی که چنین نیست.

3. رضایت طرف مقابل نه تنها اعتبار ندارد، بلکه بسا شریک در جرم محسوب شود.

4. حق شخص دیگری ضایع شده.
[1] رساله ی دانشجویی، مسئله ی 539.

[2] همان، سؤال 543.

[3] مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج 3، ص 211.

 منبع: http://www.islamquest.net